na (świeżym) powietrzu

См. также в других словарях:

• na (wolnym [świeżym]) powietrzu — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 7}} na dworze, na polu, na zewnątrz (nie w budynku) : {{/stl 7}}{{stl 10}}Grać w piłkę na wolnym powietrzu. Zabawa na świeżym powietrzu. Na powietrzu poczujesz się lepiej. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• powietrze — n I, blm 1. «mieszanina gazów (głównie azotu i tlenu) otaczająca grubą warstwą kulę ziemską, tworząca jej atmosferę» Czyste, świeże, ostre, rześkie, łagodne, przejrzyste powietrze. Chłodne, mroźne, arktyczne powietrze. Duszne, parne, wilgotne,… …   Słownik języka polskiego

• powietrzny — 1. «dotyczący powietrza, będący powietrzem, utworzony z powietrza» Powłoka powietrzna. Obszar powietrzny. Prądy powietrzne. ∆ Kurtyna, zasłona powietrzna «strumień ciepłego powietrza, tłoczonego szczelinami umieszczonymi w dole i na bokach otworu …   Słownik języka polskiego

• powietrze — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} gazy otaczające warstwą Ziemię, konieczne dożycia : {{/stl 7}}{{stl 10}}Czyste, świeże, ostre, wilgotne, orzeźwiające, duszne, upalne,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• nos — 1. Coś kręci, wierci kogoś w nosie «coś drażni czyjś węch, wywołuje uczucie pieczenia, swędzenia w nosie»: (...) dopiero westchnął z ulgą, kiedy się znaleźli w podsieniach domu i na świeżym powietrzu. Zapach ciężkich pachnideł wiercił mu jeszcze… …   Słownik frazeologiczny

• zaczerpnąć — powietrza, tchu, oddechu a) «wciągnąć w płuca powietrze»: Wszelkie zaklęcia należało odczytywać bez zaczerpnięcia tchu, gdyż w razie przerwy traciły swą moc. Z. Kossak, Przymierze. Gdzie Francuz? – pytał gorączkowo, wylewając słowa z ust razem z… …   Słownik frazeologiczny

• aeroterapia — ż I, DCMs. aeroterapiapii, blm med. «przebywanie na świeżym powietrzu w celach leczniczych, np. leżakowanie, spacery, gry sportowe» …   Słownik języka polskiego

• jogging — [wym. dżoging] m III, D. u, N. jogginggiem; lm M. i «rytmiczny, niezbyt szybki bieg na świeżym powietrzu, uprawiany amatorsko w celu utrzymania dobrej kondycji fizycznej» ‹ang.› …   Słownik języka polskiego

• nabyć — dk, nabyćbędę, nabyćbędziesz, nabyćbądź, nabyćbył, nabyćbyty nabywać ndk I, nabyćam, nabyćasz, nabyćają, nabyćaj, nabyćał, nabyćany 1. książk. «otrzymać coś na własność za pieniądze lub przez wymianę; kupić» Nabyć dom, meble. Nabyć książki na… …   Słownik języka polskiego

• natura — ż IV, CMs. naturaurze; lm D. naturaur 1. blm «całokształt rzeczy i zjawisk tworzących wszechświat, świat (bez wytworów pracy ludzkiej); ziemia, woda i powietrze wraz z żyjącymi na nich i w nich roślinami i zwierzętami; przyroda» Dzika, górska,… …   Słownik języka polskiego

• naturyzm — m IV, D. u, Ms. naturyzmzmie, blm «kierunek propagujący przebywanie na świeżym powietrzu nago dla osiągnięcia pełnego kontaktu z naturą; nudyzm» …   Słownik języka polskiego